Skip to main content

Posts

Showing posts from June, 2008

లలిత ప్రియ కమలం - నా సరస్వతి

నీవు భావస్పందనల హృదయరాగానివి. కనులు మూసినంతనే ఊహల వినీలాకాశంలోంచి ధవళవస్త్రాలతో సమ్మోహనంగా ఏతెంచుతావు. నిదురిస్తున్న నా వక్షస్థలం వేదికగా మోహినిలా నాట్యమాడుతావు. నీ ప్రతి పదఘట్టనకీ - నాలో ఒక్కో కవిత విరబూసుకుంటుంది... హృదయములో సంగీతం సెలయేరై పారుతుంది... భావం గుండెలోంచి ఒలికి భౌతికతని సంతరించుకుంటుంది. నీ సౌందర్యం ఆవిష్కరిస్తున్నకొలదీ అనంతమనిపిస్తుంది. అమ్మ ఒడి కమ్మదనంలా.. కవ్వించే ప్రేయసిలా.. బడుగు బ్రతుకుల ఆక్రోషంలా.. ఎండుటాకులు చెప్పే తాత్వికతలా.. ఇలా నీవు కామరూపిణివి. హృదయేశ్వరీ!, నీ వీణామృతనాదంలో మునుగుతూ అహాన్ని మరచి నా ఈ జన్మ ఇలానే తరించనీ.

ఒంటరి ఆలాపన

నిస్పృహతో భూమిలో దాగిన మొలకని పులకింపజేయడానికి ఆనందంగా వచ్చే తొలకరి చినుకు యొక్క హర్షాతిరేకాన్ని నేను. తర్వాత నాకేమవుతుంది అన్న ఆలోచన, భయమూ నాకు లేవు. నేను ఈ క్షణపు సౌందర్యాన్ని. నేను గాలి యొక్క చిలిపితనాన్ని. భూమి కన్న ఓర్పును. కనులలో కనపడని నీటి ఉద్రేకాన్ని కూడా. ఎప్పుడు బయటపడతానో నాకే తెలియదు. నేను కోయిల గొంతు శ్రావ్యాన్ని. తుమ్మెద రొదల అభద్రతని కూడా. నేను చంద్రుని కోసం ముస్తాబయిన కొలనులోని కలువ భామని. నేను పండువెన్నెల పంచిన విశ్వజనీన ప్రేమని. అమావాస్య చీకటిలో ఒంటరి ఆలాపనని కూడా.