Skip to main content

Posts

Showing posts from May, 2008

సుప్రజ..5 ..The End

ఇటు మా వ్యాపారం కూడా పుంజుకుంది. మా కంపెనీ ప్రారంభించి అప్పటికి ఎనిమిది నెలలు అయ్యింది. రాజు, రంగమ్మ ఇద్దరూ అద్భుతంగా పని చేస్తున్నారు. రాజు బయట నుంచి ఆర్డర్‌లు బాగా తీసుకొచ్చేవాడు.అంతకుముందు ఆటపట్టించిన అమ్మాయిలే ఇప్పుడు రాజు పట్ల అభిమానం, గౌరవం చూపిస్తున్నారు. మా ఉత్పత్తులకి ఆదరణ పెరిగి, మంచి పేరు వచ్చింది. ఇతర రాష్ట్రాలకి కూడా ఎగుమతి చేస్తున్నాము. ఇంకా చాలా మంది మహిళలు మాతో కలిసారు. కొందరైతే పొరుగూరు నుంచి కూడా ఇక్కడకి వచ్చి పని చేస్తున్నారు. చిన్నగా ప్రారంభించిన మా కంపెనీ ఎనిమిది నెలలలోనే పదిహేను లక్షల టర్నోవర్‌ని చేరుకుంది. ఒక ప్రముఖ దినపత్రిక మా కంపెనీ గురించి ఆర్టికల్ వేసింది. నా ఫోటో, రంగమ్మ, రాజుల ఫోటోలు కూడా వేసారు. మా ఊరి ప్రెసిడెంట్ ఈ సందర్భంగా అభినందన సభ ఏర్పాటు చేసారు. మమల్ని అభినందించటానికి రామ్మూర్తి మామయ్య, అత్తయ్య వచ్చారు. సభలో రాజు ఎందుకో కొంచం నీరసంగా, ఎక్కడో కోల్పోయినట్లుగా అనిపించాడు. నేను, రంగమ్మ మాట్లాడాక రాజుని ప్రసంగించమని అడిగారు. రాజు తడబడుతూ మైకు అందుకున్నాడు. ఒక రెండు నిమిషాలు నోరు పెగల్లేదు. అప్పుడు అర్థమయ్యింది-రాజు చాలా ఎమోషనల్‌గా ఉన్నాడని. "ఒకప్

సుప్రజ..4

రాజు వసతి మా చిన్నాన్న గారి దగ్గర పెట్టించాను. మా చిన్నాన్న వాళ్ల ఇల్లు అనుబంధాల పొదరిల్లు. మనుషులే కాకుండా, చెట్లు, పక్షులు, కుందేళ్లు అన్నీ ఆనందంగా సహజీవనం చేస్తాయి అక్కడ. చిన్నాన్న మా ఊరి ప్రాధమిక పాఠశాల హెడ్‌మాస్టరు. అప్పుడప్పుడు ఊరి ప్రజలకోసం ఆధ్యాత్మిక ప్రబోధనలు చేస్తుంటారు. రాజు గురించి చిన్నాన్న వాళ్లకి చూచాయగా చెప్పాను. ఇంక మా ఆఫీషులో అందరూ ఆడవాళ్లే ఒక్క రాజు తప్పించి. అందులోనూ యువత శాతం సగానికి పైగానే. ఎప్పుడూ అమ్మాయిలతో పెద్దగా మాట్లాడని రాజు ఇప్పుడు ఈ పల్లెటూర్లో.. మా మహిళల మధ్య ఉద్యోగిగా ..ఎలా వుంటాడో, అది తనకి మంచి చేస్తుందో లేదో అని నాకు సందేహాలు ఉన్నా రెండు కారణాలు నాలో విశ్వాసాన్ని నింపేవి. ఒకటి మా లిల్లీస్ గ్రూపు లీడర్ రంగమ్మ. మరొకటి స్వచ్ఛమైన మా పల్లెటూరి వాతావరణం. రంగమ్మ గురించి చెప్పాలంటే మాటలు చాలవు. తనని చూస్తే పరిచయం లేకపోయినవారికైనా ఆత్మీయరాలుగా కనపడుతుంది. మన బాధలన్నీ తనతో పంచుకోవాలనిపిస్తుంది. నాకైతే తను ఒక మనిషిని చూస్తే ఆ వ్యక్తి యొక్క అలోచనలు, భయాలు, అభద్రతా భావాలు ఇవన్నీ మరుక్షణం తనకి తెలిసిపోతాయెమో అనిపిస్తుంది. ఎప్పుడూ చాలా సంతృప్తిగా కనపడుతుంది. ఒకే సమ

సుప్రజ..3

నేను రాజు ఎందుకిలా తయారయ్యాడు అని ఆలోచించసాగాను. వంశీ, నేను కలిసి మా అత్తా, మామయ్యలతోనూ, తన ఫ్రెండ్స్‌ తోనూ తనని గురించి విచారించాము. మా అత్తా, మామయ్యలకు తను ఒక్కడే కొడుకు. రాజు వాళ్ల నాన్న అంటే మా రామ్మూర్తి మామయ్య పెళ్లైన కొత్తలోనే బంధువులందరూ ఉన్నమా ఊరు వదిలి హైదరాబాద్ వచ్చి సెటిల్ అయ్యారు. మేమందరమూ మా ఊర్లో కలుపుగోలుగా చాలావరకూ సత్సంబంధాలతో ఉంటాము . రామ్మూర్తి మామయ్యకీ మిగిలిన బంధువులకీ మధ్య రాకపోకలు కూడా తక్కువే. అవసరమయితేనే కనపడతాడు అని చెబుతూ ఉంటారు. ఇక రాజు పెరిగిన తీరు విషయానికి వస్తే, మా అత్తా, మామయ్యలు ఎప్పుడూ ‘చదువు, చదువు’ అని బలవంతపెట్టటమే కానీ ‘పిల్లలు వ్యక్తిత్వపరంగా ఎలా ఎదుగుతున్నారు? వాళ్ల భావోద్వేగాలు ఏంటి?’ అని పట్టించుకొనే వాళ్లుగా నాకు అనిపించలేదు. రాజు క్లాస్‌మేట్స్‌నీ, కొలీగ్స్‌నీ విచారిస్తే వాళ్లు తను చాలా రిజర్వ్‌గా ఉంటాడనీ, తన ఫ్రెండ్స్‌లో అమ్మాయిలు ఎవ్వరూ లేరని చెప్పారు.దానికి తోడు రాజు ఇంటర్‌మీడియట్ వరకూ కో‌ఎడ్యుకేషన్ విధానంలో చదువుకోలేదు. తనకి కొంచం దగ్గరయిన ఒక ఫ్రెండ్‌ని అడిగితే రాజు తనతో అమ్మాయిలు ఎవ్వరూ మాట్లాడరని బాధపడుతుంటాడని చెప్పాడు. రాజు భవిష్యత్త

సుప్రజ...2

"ఏంటి వంశీ కోసం వెయిటింగా?" అనడిగాడు. అవునన్నట్టు నవ్వాను. "నువ్వేంటి ఇక్కడ .. ఇలా?" అనడిగాను. "నీకోసమే" అన్నాడు. రాజు ఎప్పుడూ అలా మాట్లాడడు. అప్పుడు గమనించాను రాజు కళ్లు చాలా అశాంతిగా కనిపించాయి. చూపులు అటూ, ఇటూ కదులుతున్నాయి. "ఊ.. చెప్పు బావ.. ఏంటి సంగతులు?" అనడిగాను. కాసేపాగి "సుప్రజా!!, హాపీ వాలెంటైన్స్ డే." అన్నాడు. ఆశ్చర్యంగా, రాజు గొంతు వణుకుతోంది. అప్పుడు ఇబ్బందిగా ఫీల్ అవ్వడం నా వంతు అయ్యింది. కొంచం నవ్వడానికి ప్రయత్నిస్తూ థాంక్స్ చెప్పి, "ఏంటి బావా.. అలా ఉన్నావు?" అని అనునయంగా భుజం మీద చెయ్యి వేసి అడిగాను. "వద్దూ!!" అంటూ ఒక్కసారిగా నా చెయ్యి విదిల్చేసాడు. "ఇలా మాట్లాడే నువ్వు నన్ను మోసం చేసావు." రాజు ఊగిపోతూ ‘నన్ను మోసం చేసావు’ అన్న అదే మాట మళ్లీ మాట్లాడుతున్నాడు. నాకేమీ అర్థం కావట్లేదు. మెదడు పనిచెయ్యటం ఆగిపోయినట్లుగా ఉంది. కొంచం సంభాళించుకొని, "ఏంటి బావా.. నేను మోసం చెయ్యడమేంటి.. ఏమి మాట్లాడుతున్నావు నువ్వు?" అన్నాను. "ఆపు!!" అంటూ చేతుల్ని గాలిలోకి బలంగా కొట్టాడు. "ఏమీ త

సుప్రజ...1

మనోహరంగా నిద్రలేచాను.. ఈ రోజు వంశీ వస్తున్నాడు. తన ఆలోచనలతోనే పడుకున్నాను. వాటితోనే నిద్ర లేచాను. వాకిలి తలుపులు తెరచి బయటకు వచ్చాను. జనవరి మాసపు ఉదయం ఐదు కావస్తూంది. చల్లగాలి చెలికత్తెలా సంబరంగా చుట్టుముట్టింది. నక్షత్రాలు అందమైన స్మృతులను గుర్తుతెచ్చుకొని తమలో తాము నవ్వుకుంటునట్లుగా ఉన్నాయి. కళ్లాపు చల్లి ముగ్గువెయ్యటం మొదలుపెట్టాను. ముగ్గు వేసానో లేక నా మనసే గీసానో, వేసాక చూసుకొని గారాలు పోయాను. ఎందుకో ప్రతీ పనీ ఎంతో అపురూపంగా మురిసిపోతూ చేస్తున్నాను. పూలు కోసాను. ఆ వంశీకృష్ణునికో ... నా వంశీ కృష్ణునికో.. స్పష్టంగా చెప్పలేను. ఇంక తలంటు స్నానం ... నీ ప్రేమ నన్ను ఏంచేసిందో గానీ నన్ను నేను మరింతగా ఇష్టపడుతున్నాను. ఎంత గొప్ప అనుభవమో ఇది!!. స్నానం చేసాక లంగా, వోణీ వేసుకొని, తడిచిన జుత్తుని తువాలులో చుట్టి, ముడివేసి, కాళ్ల పట్టీల మువ్వలు సవ్వడి చేస్తుండగా వాకిలి తెరచి తులసి చెట్టు ముందు దీపం వెలిగించాను. కొంచం దూరం వెళ్లిచూస్తే, తూరుపు తెలతెలవారుతుండగా చిరు దీపపు కాంతిలో తులసి మా తల్లి ఎంత శోభగా ఉందో. తర్వాత అమ్మతో కలసి దేవుడి గదిలో పూజ. ఆ తర్వాత జుత్తు ఆరబోసుకోడానికి అమ్మ సాంబ్రాణి ధూపం