dark corner..3

సాయంత్రం ఏడయ్యేసరికి ఆఫీషు నుంచి బయటపడ్డాను. రూము కి
వెళ్లాలనిపించలేదు. విజ్జు గాడికి కాల్ చేసాను- రూముకి రమ్మని.
ఫష్ట్ఎక్కడన్నా కలిసి తిందాము అన్నాడు. "సరే" అన్నాను. తినడము
అయ్యాక "సినిమా" అన్నాడు. షారూఖ్ ఖాన్ కొత్త సినిమా. అందులో
హీరోయిన్ చనిపోయాక ఆత్మగా మారి విలన్ మీద పగ తీర్చుకొంటుంది.
సినిమా నుంచి తిరిగివస్తూంటే ఈ ఆత్మల టాపిక్ మా మధ్య వచ్చింది.
వాడు చదివిన కాష్మొరా నవల లోని కొన్ని సన్నివేశాలు చెబుతున్నాడు.
ఆత్మలు మన చుట్టూ ఉంటాయనీ, అప్పుడప్పుడు అవి మనల్ని
ఆవహించి వాటి కోరికలు తీర్చుకుంటాయనీ ఏవేవో చెబుతున్నాడు.
ఇంతలో రూము వచ్చేసింది. అప్పటికే రాత్రి ఒంటిగంట కావస్తుండటంతో
ఇద్దరమూ పడకలు వేసాము. ఒక పదినిమిషాలు మాట్లాడుకొని
సైలెంట్ అయిపొయాము. అలామాట్లాడుకుంటున్నప్పుడు నాకేదో
పట్టీల చప్పుడు వినిపించినట్టయ్యింది. నేను దానిని పెద్దగా
పట్టించుకోలేదు. మా కింద రూము లో ఫేమిలీస్ ఉంటారు. అందులో
లేడీస్ ఎవరన్నా లేచారేమో అనుకున్నా. ఒక పావుగంట నిశ్శబ్దంగా
గడిచింది. విజ్జుగాడు పడుకున్నట్లు ఉన్నాడు. నిద్రలోకి
జారుకోబోతుండగా మళ్లీ ఘల్లు మంది. ఈసారి కొంచం దగ్గరగా…
గతుక్కుమన్నాను. పక్కన విజ్జు గాడు లేచి, "ఒరెయ్!! నాకెదో
పట్టీల చప్పుడు వినపడుతుంది రా. నీకూ వినపడిందా??" అని
అడిగాడు. వాడి భయం చూసి, ఏడిపించాలనిపించింది. "లేదు" అని
చెప్పా. "ఎక్కడ నుంచి వినపడుతుంది రా?" అని అడిగాను. వాడు
కింద నుంచి అని చెప్పాడు. "సరే కాసేపు చూద్దాము. మళ్లీ
వినిపిస్తుందేమో" అనుకొని ఇద్దరమూ ఒక పావుగంట wait చేసాము.
ఏ శబ్దమూ వినపడలేదు. ఇంక పడుకుందామని నేను సరదాగా
"ఒరేయ్!, కాసేపయ్యాక మనిద్దరిలో ఒకరికే ఆ శబ్దం వినిపిస్తుంది రా.
మెళ్లగా ఇంకా దగ్గరవుతున్నట్టుగా వినిపిస్తుంది చూడు." అన్నాను
వాడిని ఏడిపించడానికి. వాడు ఏమీ అనలేదు. 'అసలు ఈ డైలాగ్
ఎందుకు వేసానా?' అన్పించింది. ఎందుకో నే వేసిన డైలాగ్ నాకే నచ్చలేదు.

మగతగా నిద్రపడుతోంది అనగా మళ్లీ వినపడింది పట్టీల చప్పుడు.
ఈసారి చాలా క్లియర్‌గా. నేను విజ్జు గాడి వైపు చూసాను. వాడు
నిద్రపోతున్నాడు. అంటే, నా ఒక్కడికే వినిపిస్తోందా.. .నేను చెప్పిన
డైలాగ్ నా మీదనే పనిచేస్తోందా.. గుండె దడ దడా కొట్టుకుంటోంది.
తలుపు ముందర ఎవరో తచ్చాడుతున్నట్లుగా రెండు మూడు సార్లు
పట్టీల చప్పుడు వినపడింది. తరువాత చాలాసేపటివరకూ ఏ చప్పుడూ వినపడలేదు. హమ్మయ్య అనుకొని నిద్రలోకి జారుకున్నాను.
పట్టీల చప్పుడుకి మళ్లీ నిద్రనుంచిఉలిక్కిపడి లేచాను. కానీ ఈసారి
చప్పుడు తలుపు ముందర కాదు. మా గదిలోనే. కళ్లు తెరవాలంటే
భయం వేస్తోంది. ఊహే అయ్యుంటుంది అని సమర్ధించుకొని కళ్లు
తెరవలేదు. కానీ కొన్ని క్షణాలకే మళ్లీ ఘల్ మన్న పట్టీలు. భయం
ఇంత భయంకరంగా వుంటుందా అన్నది ఇప్పుడే అనుభవంలోకి
వస్తోంది. కనురెప్పలు పూర్తిగా కాకుండా చిన్నగా తెరచి శబ్దం
వినిపించినవైపు చూసాను. నాకు దగ్గర్లొ పట్టీలు కట్టుకొన్న రెండు
పాదాలు కనపడ్డాయి. నా గుండెలు ఆగిపోయినాయి. గట్టిగా
అరవాలనిపించింది. విజ్జుగాడిని లేపాలనిపించింది. కానీ ఏమీ చెయ్యలేని
పరిస్థితి. అలాగే కొయ్యముక్కలా ఉండిపోయాను. ఆ పాదాలు నా నుంచి
దూరంగా జరిగాయి. కనురెప్పలు కొద్దిగా ఇంకొంచం పైకెత్తి చూసాను.
పాదాల వరకూ తెల్లని గౌను వేసుకున ఒక అమ్మాయి. కిటికీ నుంచి
పడుతున్న మసక వెలుగులో లైట్ బ్లూయిష్ షేడ్‌లో కనపడుతోంది
ఆ ఆకారం. అదృష్టవశాత్తూ తను నా వైపు చూడట్లేదు. నాకు
తెలియకుండానే నేను వణుకుతున్నాను. ఈ భయంలో బ్రతికేకన్నా
ఈ నిమిషమే చనిపోతే బావుండుననిపించింది. తను ఎక్కడ నా వైపు
చూస్తుందేమోనని ఒకటే టెన్షన్. ఈ టెన్షన్ నా వల్ల కాదు అనుకొని
గట్టిగా కళ్లు మూసేసుకొన్నాను. మనసులో "శ్రీ ఆంజనేయం..
ప్రసన్నాంజనేయం." అనుకోసాగాను. ఎప్పుడూ మొక్కని దేవుడు
ఇప్పుడు మొక్కితే వస్తాడా అని డౌట్ వచ్చింది. ఇంక దేవుడిని
తలవటం ఆపేసాను. ఈ లోపున అడుగుల చప్పుళ్లు వంట
గదివైపుకి వెళుతున్నట్లుగా అనిపించింది. మెల్లగా కళ్లు తెరచి
చూసాను. తను లేదు. ఇప్పుడే ఏదో చెయ్యాలి అనిపించి, లైట్ వేస్తే
ఇంక దెయ్యాలు రావు అనుకొని పక్కనే ఉన్న ట్ ఆన్ చేసాను.
ఒక్కసారిగా రూము అంతటా వెలుగు. ఒకింత ధైర్యం వచ్చినట్టుగా
ఫీలయ్యా. నేను అనుకున్నట్లుగానే ఒక పావుగంట వరకూ ఆమె
లైట్ వున్న మా గదిలోకి రాలేదు. విజ్జుగాడు ఇవేవి
పట్టనట్లుగా పడుకొన్నాడు. వాడిని లేపాలనిపించిందికానీ ఇవన్నీ చెబితే
వాడు నవ్వుతాడేమో..ఇప్పుడు లేపడం అవసరమా.. లాంటి
సందెహాలు వచ్చి లేపలేదు. నిద్ర పట్టట్లేదు. లేచాను. TV మీద
విజ్జుగాడు సిగరెట్ ప్యాకెట్ ఉంది. సిగరెట్ తాగాలనిపించింది.
తాగుతాను కానీ నాకేమీ అలవాటు కాదు.సిగరెట్ వెలిగించుకున్నాను. సిగరెట్ వెలిగిస్తున్నప్పుడు గమనించాను-
చేతులు ఇంకా వణుకుతున్నాయని. బుర్ర అంతా బ్లాంక్ గా ఉంది.
దమ్ము లాగుతూ రిలాక్స్ అవుతున్నాను. ఈలోపు ఆమె వంటగది
నుంచి చాలా క్యాజువల్‌గా నడుచుకుంటూ మా గదిలోకి వచ్చేసింది.
బుర్ర రియాక్ట్ అవ్వడం మానేసి నేను అక్కడే శిలలా తనని
చూస్తున్నాను. తను నేనొక మనిషిని అసలు లేనట్లుగా గదిలో
తిరుగుతూంది. తను నన్ను పట్టించుకోకపోవడం నాకు కొంత
ధైర్యాన్ని ఇచ్చింది. భయపడుతూనే నేను తనని గమనించటం
మొదలుపెట్టాను.