Skip to main content

dark corner..4

తను అందంగా ఉంది కానీ పాలిపోయిన తెలుపు. కళ్లు మాత్రం చాలా

వెరైటీగా ఉన్నాయి. కనుపాపలు గాఢనీలం రంగులో ఉండి, కళ్లు

ఏ ఎక్స్‌ప్రెషన్ లేకుండా చాలా మిస్టీరియస్‌గా ఉన్నాయి. నేను అలా

చూస్తూండగా ఎప్పుడు మాయమైపోయిందోగానీ ఇంక కనపడలేదు.

దమ్ము చివరికి వచ్చేసింది. ఏదో సినిమాలో చూపించినట్టు ఈ

ఆత్మలు మనుషులని తాకలేవు కాబోలు.. అందుకే నన్ను ఏమీ

చెయ్యలేదు అని అనుకుంటుండగానే వెనక నుంచి నా భుజం మీద

ఎవరిదో చెయ్య పడింది. పరిగెడదామనిపించింది. కాళ్లు

కదలలేకపోతున్నాయి. విజ్జుగాడిని లేపడానికి అరవాలనిపించింది.

నోరుపెగలట్లేదు. ఎవరో గొంతుని గట్టిగా పట్టేసినట్లనిపించింది.

ఊపిరి ఆడట్లేదు. ఇంకొక పదినిమిషాలు అలాగేఉంటే చచ్చిపోతానేమో

అనిపించింది. "ఏరా!! నిద్ర పట్టట్లేదా? " అన్న విజ్జుగాడి గొంతు వెనక

నుంచి విని అర్థమయ్యింది చెయ్యి వేసింది వాడేనని. మళ్లీ

బ్రతికినట్టనిపించింది. అప్పటికీ ఇంకా గొంతు పూర్తిగా రావట్లేదు.

అవునన్నట్టు వాడివైపు చూసాను. నా ఒళ్లంతా చెమటలు పట్టేసాయి.

నన్ను చూసి, "హే!!, ఆర్ యు ఆల్‌రైట్?" అని దగ్గరికి వచ్చి

అడిగాడు. "యా.. ఐ యామ్ ఫైన్" అని జరిగింది వాడికి చెబుదామని

వాడి వైపు చూసాను. వాడి కళ్లు ఒక్క క్షణం పాటు నీలంగా మారి మళ్లీ

మామూలుగా అయిపోయాయి.నీలంగా మారినప్పుడు అచ్చంగా ఆమె

కళ్లలా కనిపించాయి. నా బుర్రలొ భయపు నీలి నీడలు మళ్లీ

ప్రవేశించాయి. వాడికి ఇంకేమి చెప్పలేకపోయాను. వాడు నన్ను విచిత్రంగా

చూసి నా భుజాన్ని తట్టి అదొకలాంటి స్మైల్ విసిరేసి వెళ్లి

పడుకున్నాడు. ఆ రాత్రి అలా గడిచిపోయింది.


ఉదయం నేను నిద్రలో ఉంటుండగానే విజ్జుగాడు నాకు చెప్పి

వెళ్లిపోయాడు. లేచి ముఖం కడుక్కున్నాను. నాకు రూములో నాతో

పాటు ఇంకెవరో ఉంటున్నారు అన్న ఫీలింగు మాత్రం మెదులుతూ ఉంది.

సోప్ అయిపోయింది. బయటకు వెళ్లి, సోప్ కొనుక్కొని రూములోకి

వచ్చాను. నేను వచ్చిన గదిలో ముగ్గురు మనుషులు కుర్చీలు వేసుకొని

కంప్యూటర్ లో ఏదో సీరియస్ గా చూస్తున్నారు. నేను లోపలికి

వచ్చాక అందరూ నావైపు స్లో మోషన్ లో తలలు తిప్పి నన్ను ఎవరీ

కొత్త మనిషీ అన్నట్టు చూసారు.నేను వేరే రూముకి వచ్చాననుకొని

వెంటనే బయటకు వచ్చేసాను. బయటకి వచ్చి చూస్తే అది నా రూమే.

మా అపార్టుమెంటే. కింద రూములో అంకుల్ ని చూసి ఇంకొకసారి

కన్‌ఫర్మ్ చేసుకున్నాను. అసలు నాకేమి అవుతుంది అనిపించింది.

తల తిరుగుతోంది. నేను చూసిన మనుషులని ఒకసారి గుర్తుకు

తెచ్చుకుంటే వారిలో ఒక ముసలాయన

(వయసు 50-55 మధ్యలొ ఉంటుంది), ఒక చిన్నబాబు

(వయసు 8 ఏళ్లు ఉంటాయి) ఇంకా ఒక అమ్మాయి. అప్పుడు

గుర్తుకువచ్చింది ఆ అమ్మాయినే నిన్న నేను చూసిందని.

రూముకి వచ్చాను. ఆ అమ్మాయి ఒక్కతే ఉంది. నన్ను పట్టించుకోవట్లేదు.

నేను స్నానం చేసి ఆఫీషుకి బయలుదేరాను. నాకే ఎందుకిలా

అవుతుందోగానీ ఆ అమ్మాయి ప్రెజెన్స్ ని నేను అంతటా ఫీల్

అవుతున్నాను.. ఎక్కడికెళ్లినా సరే. నాకు ఆమెనే కాకుండా

మనుషులకి కనిపించని మిగిలినవాళ్లు కూడా కనపడుతున్నారు.

అప్పుడప్పుడు మనుషులు కూడా ఈర్ష్య, ద్వేషము,కోపం, భయమూ

లాంటి ఇన్సెక్యూరిటీస్ ఆవహించిన దెయ్యాల్లా కనపడుతున్నారు.

నాకు సాయంత్రం ఆఫీషు నుంచి వచ్చాక ఎవరైనా సైక్రియాట్రిస్ట్ ని

కలవడం బెటర్ అనిపించి ఒక సైక్రియాట్రిస్ట్ దగ్గరకి వెళ్లాను.

కాసెపు వెయిట్ చేసాక రిసెప్సనిష్ట్ లోపలికి వెళ్లమంది. తీరా

లోపలికి వెళ్లి వాడిని చూస్తే, వాడి కళ్లు కూడా నీలంగా మెరిసాయి.

వెంటనే బయటకి వచ్చేసాను. ఈ రాత్రికి నా రూముకి వెళ్లకుండా

వేరే రూముకి వెళ్తే ఎలా వుంటుంది అని ఇంకొక ఫ్రెండ్ రూముకి

వచ్చాను. కానీ ఆమె ఆ రూములో కూడా కనపడింది. ఆ రాత్రి కూడా

భయంకరమైన అనుభవాలతోనే గడిచింది. ఉదయం నా రూము కి

వచ్చాను. గత మూడు రోజులుగా ఈ దెయ్యం ఎపిసోడ్ లతో పూర్తిగా

విసిగిపోయాను. నిద్ర కూడా లేదు. ఒకరకమైన ఫ్రస్ట్రేషన్,

తెగువ వచ్చేసాయి. రూములో తను ఉంది. నేను పట్టించుకోలేదు.

స్నానము చేసేసి డ్రెస్సింగ్ టేబుల్ ముందు తల దువ్వుకొంటున్నాను.

అద్దములో తను కనపడింది. నా వైపే సీరియస్‌గా చూస్తూ ఉంది.

అసలు ఎప్పుడూ నన్ను పట్టించుకోనట్లు వుండే తను ఇప్పుడు

నా వైపు కళ్లార్పకుండా సీరియస్‌గా చూస్తుండేసరికి నా గుండెలు

జారాయి. కాసేపటికి తను మాయమయ్యింది. కానీ అద్దము మీద

ఏవో అక్షరాలు నీటితో చెక్కబడినట్లుగా ఉన్నాయి. దగ్గరికి వెళ్లి చూసాను.

"ఈ రాత్రికి నువ్వు నాచే చంపబడుతున్నావు... ఎక్కడున్నా సరే!."

అని ఉంది.

Comments